Многу работи изгубив поради тебе,знаеш те пуштив да дознаеш многу повеќе од тоа што можев да си дозволам.Мислев дека си вистинскиот,ја оставив гордоста на страна и паднав на коленици молејќи за само малку љубов.Не требаше,Предоцна го сватив тоа,сега веќе нема назад.Тој си замина,како никогаш да не ни постоев,како да не создадовме толку прекрасна љубовна приказна,како да не бевме тим.Забораваш се што поминавме нели?Ги забораваш сите прегратки,сите бакнежи,сите заеднички спомени.Извини,знам дека не би требала сеуште да стојам тука чекајќи те,таа не би ти дозволила да дојдеш.Сепак јас не сум безчуствителна како тебе,јас не заборавам толку лесно,знаеш ли зошто?Затоа што јас сакав,јас не лажев,не глумев,не изневерував.Стоев на твојата страна и тогаш кога не требаше.Ете затоа неможам да си заминам,затоа што не сум лажга како тебе.Ми се гадиш.Знаеш ли што си ти?Ти си еден обичен кловн со искривени црти,се криеш позади маската затоа што си дури и премногу одвратен.На твоето лице се запечатени толку многу гревови и затоа и ја ставаш таа одвратна маска.Твојот живот е најобична фарса.Кршиш детски срца кога си заминуваш,но само кога ја имаш маската.И задоволен ли си со тоа?И секоја ноќ кога ќе одиш на починка ќе ја извадиш маската и ќе се погледнеш во огледало,тоа ли е одразот кој сакаш да го гледаш?Во мене сеуште живее некој дел од тебе и колку и да одрекувам на некој начин сеуште те сакам,но те молам замини.Со самото тоа што стоиш во моја близина правиш да ме боли повеќе,и секој пат кога ќе погледнам во твојата маска се повеќе и повеќе ми се гадиш.Замини додека е време,додека не си ми станал целосно одвратен,после се не би можела да те заборавам,но немој да глумиш пред мене.
Сепак сакам по добро да те паметам.
Приказна Без Крај.. 