Чаша вино и удавени соништа
Црвено како крвта што се пролеа
Две срца искршени па залепени
Непоправливо,некои борби оставаат вечен траг.
Јас,ти,но не постои ние
Одамна сонцето не изгрева исто.
Одамна мојот поглед не се пронаоѓа во твоите очи.
Мој си а ја држиш раката нејзина
И додека посакувам да не постоиш јас безкрајно те љубам.
Ти , ти кој ми го одзеде правото на живот сега погледни ме
Не сум истата а исто се насмевнувам
Истата сум а различно постапувам
И проклети да се ноќите кога ја прегрнуваш
И проклет да е денот што не разделува
Проклет си ти и се што ме опколува
И Проклета да сум јас што не заборавам.
Приказна Без Крај.. 