Без Тебе

Не постојам,без твојот поглед во моите мртви очи не ќе живеам.

Без твоите прсти вплеткани во моите не ќе биде убаво,без твојата насмевка и сонцето нема да изгрее.

И срцето плаче со часови додека јас учтиво ти се насмевнувам,додека сме јас и ти еден до друг,на другата страна од собата е она.Додека јас сонувам за се што би можеле,ти сонуваш за усните нејзини.

Не обидувај се,не троши зборови на моите пусти сонови.Јас сум сеуште истата иако се променив.Во моите очи нема сјај,во мојата насмевка нема среќа.Јас сум одамна жив мртовец.

Таа е младоста која ти е потребна за да опстанеш.Нејзината детска насмевка ти ја враќа надежта,нејзините зборови се како потпевнување,таа е се што јас бев некогаш.

И прегрни ја најмило мое,не грижи се за мене,моите очи не ќе пуштат солза оти мртви се уште пред ти да се појавиш.Не гледај во мојот правец,не споменувај го името мое оти не ќе издржам,само живеј,смеј се,уживај.Нејзината рака ќе ти пружи надеж,мојата само би те депримирала.Не тагувајте најдраги мој за моето срце уништено,утре јас повторно ќе бидам истата.Ќе ја подигнам главата и ќе се насмевнам.Ќе ви посакам среќа и ќе тагувам онака како што најдобро знам,сама.