Вистината Во Моите Очи

Тесни сокаци со страшни лица,темнина а сепак мирис на рози

смеење ради реда и кафе во дворот додека ветрот години носи

распеани деца и насмеани старци,и души полни со болка и гнев

толку омраза и толку беда,и насолзени очи додека се шири смев.

Се е толку болно и страшно кога го слушаш премолченото на секоја душа

толку е страшно кога луѓе врескаат а ти единствена тука слушаш.

Мрачно е,се плашам да заспијам оти и таму ги гледам

и насмеаната продавачка каде купувам леб,и таа умира во беда

И во сонот ги гледам како ме поздравуваат со плач,таму не се насмеани и радосни

во мојот сон не доаѓаат среќни луѓе туку сиромашни тажни и боси.

И барам помош и врескам,плачам додека ја согледувам вистината

јас единствена слушам врескање а толку многу ја сакам тишината.

Јас не можам да помогнам јас сум само дете кое пребрзо сваќа

дека и најдобриот човек прави грешки,и дека секоја грешка скапо се плаќа.

Но господи зарем јас да го слушам гневот,зарем јас да плачам наместо нив

Зарем да го слушам болниот лелек на мајката кое го изгубила чедото иако не бил крив.

Прости ни господи,ние луѓето сме чудни за обични смртници и премногу бараме

во наша корист и за наше добро дури и најблискиот го продаваме.

Но зошто секој човек умира сам и во тешки болки,па каде е тој среќен крај ?

Каде е тоа “Си живееја среќно до крајот на животот” и каде постои тој рај ?

Мојата мајка не ми раскажуваше приказни за сиромашни луѓе и деца боси

таа никогаш не ми кажа дека ќе истура,ми спомна само дека ќе роси.

И излегов не подготвена,излегов очекувајќи го принцот кој ќе ме спаси од тага

но зошто не доаѓа мамичке,зарем и тој беше најобична лага? 

Зошто не ми кажа за сите овие луѓе кои патат,зошто ме увери дека светот е убав?

Зошто не ми кажа дека луѓе умираат плачејќи и дека не постојат никакви чуда ?

Светот е тажен мамичке,господе прости ни ние сме криви,

наместо љубов водевме рат,избиравме луѓе да умираат,а денес можеја да бидат живи.

Те молам избави ги луѓето од сиот гнев,од сета болка и од сиот бес

Сакам да гледам вистински насмеани лица а не болест,очај и стрес.

Подари и утеха на мајката која го изгуби единственото чедо,

само подари им ум и така ќе се подобри светот

Севишен си господи,ќе победиш знам и верувам,

после големиот дожд кој поплави куќи,се надевам знаете што следува.

 

 

За тебе

Секоја песна ти беше посветена тебе,секој поглед и секоја солза.Грешев најмило,прости ми,всушност грешевме и двајцата.јас молчев а ти не ми го разбираше погледот.Јас гледав многу со очите а ти уште повеќе љубеше.Секоја ноќ заспивав облеана во солзи и удавена во надеж за подобро утре.А ти,ти безгрижно ја бакнуваше и се губеше со секој допир по нејзиното тело.А јас сакав само да бидеш среќен,но не со неа,сакав да најдеш совршена девојка што ќе те љуби искрено,а не ороспија.И двајцата направивме милион грешки но заборави.Јас заборавив и простив,јас продолжив.Сега те држам за рака и се колнам не ми е ништо друго важно.Знам дека ме прифати онаква каква што сум но секогаш сакав да се променам,не затоа што ти сакаше туку за да направам да се гордееш со мене.Единствено мое,сега кога си конечно мој не те пуштам,сега сме јас и ти против целиот свет.Сега сум тука да те држам за рака и да се погрижам ништо да не те боли,ни скршена рака,ни главоболка,ниту пак некој ненамерно повредлив кажан збор.И те преколнувам остани,ќе остариме заедно,ќе си бидеме поддршка еден на друг,ќе бидеме таа љубов која опстанала.Ќе штедиме за дом и ќе се радуваме на тој прв збор,ќе се плашиме ако се закашла и ќе го учиме на љубов.Сепак во животот најважни се ситниците во кои уживаме.А ти си мојата ситница,мојата грешка.Првото утринско кафе е незамисливо без тебе,денот поминат без твоја прегратка е тажен а денот без твоето гласно смеење е монотон и депресивен.И уште илјада пати би ти кажала колку ми значиш и колку се гордеам со титулата твоја.Лошите работи се зад нас љубов,сега не се борам сама туку со тебе,сега сме непобедливи.И нема каење за ништо во минатото затоа што уште илјада пати би повторила и уште илјада пати би ти кажала

Секоја песна ти беше посветена тебе,секој поглед и секоја солза.