За тебе

Секоја песна ти беше посветена тебе,секој поглед и секоја солза.Грешев најмило,прости ми,всушност грешевме и двајцата.јас молчев а ти не ми го разбираше погледот.Јас гледав многу со очите а ти уште повеќе љубеше.Секоја ноќ заспивав облеана во солзи и удавена во надеж за подобро утре.А ти,ти безгрижно ја бакнуваше и се губеше со секој допир по нејзиното тело.А јас сакав само да бидеш среќен,но не со неа,сакав да најдеш совршена девојка што ќе те љуби искрено,а не ороспија.И двајцата направивме милион грешки но заборави.Јас заборавив и простив,јас продолжив.Сега те држам за рака и се колнам не ми е ништо друго важно.Знам дека ме прифати онаква каква што сум но секогаш сакав да се променам,не затоа што ти сакаше туку за да направам да се гордееш со мене.Единствено мое,сега кога си конечно мој не те пуштам,сега сме јас и ти против целиот свет.Сега сум тука да те држам за рака и да се погрижам ништо да не те боли,ни скршена рака,ни главоболка,ниту пак некој ненамерно повредлив кажан збор.И те преколнувам остани,ќе остариме заедно,ќе си бидеме поддршка еден на друг,ќе бидеме таа љубов која опстанала.Ќе штедиме за дом и ќе се радуваме на тој прв збор,ќе се плашиме ако се закашла и ќе го учиме на љубов.Сепак во животот најважни се ситниците во кои уживаме.А ти си мојата ситница,мојата грешка.Првото утринско кафе е незамисливо без тебе,денот поминат без твоја прегратка е тажен а денот без твоето гласно смеење е монотон и депресивен.И уште илјада пати би ти кажала колку ми значиш и колку се гордеам со титулата твоја.Лошите работи се зад нас љубов,сега не се борам сама туку со тебе,сега сме непобедливи.И нема каење за ништо во минатото затоа што уште илјада пати би повторила и уште илјада пати би ти кажала

Секоја песна ти беше посветена тебе,секој поглед и секоја солза.