Платонски

Ноќта се спушта полека додека срцево ја одкажува послушноста и заборава поради која причина се наоѓа во моево тело.

Стоиш до мене и те чуствувам поблизок од што би требало.Нашите очи водат љубов иако физички не се допираме.

Те познавам,ти ја слушам душата дури  раскажува  иако молчиме.

Рацете ни се чисти а душите грешни.

И кога зборуваш како времето да се сопира а моиве очи се вперени во твоите усни мислејќи на бакнежите кој ги заслужувам  а не смеам.

И додека се пронаоѓам во твојот поглед срцево забрзано чука како да си ми ги кажал најубавите зборови.

Мој си,твоја сум,туѓинци сме.

Твојот поглед го разбира мојот иако времето вели дека не се познаваме.

Платонска љубов,велат,но не се во право.

Нашите погледи водат љубов.

Нашите души велат те сакам.

Постоиме а сепак не постоиме.

И додека нашите усни разменија неколку зборови нашите очи раскажаа се.

Лека ноќ рече устата.

Те сакам прошепоти душата.

 

Нов Ден

Црно горко кафе како и душава, чадот од цигарата ми ги гори ноздриве.

Ги затворам очите и не постојам,И веќе ништо не е исто

Кафето е благо и бело

Цигарата не ми е во рака

Во позадина е нашата песна

А пред мене си ти

Истиот како што те паметам

Најубав и најгорделив

Мој си а знам дека ќе те изгубам

И веќе сме тука

Ти кога го вртиш грбот а мене солзи ми го милуваат лицето

Ти без зборови а јас со уште многу неискажани.

Таа вечер се сменив,веќе не се смеам

Не живеам,не постојам

Монотонијата е најчест гостин и студот ми се насели во коскиве

Секоја песна ме  потсеќа на тебе,секоја поема ја посветувам  на тебе.

Ти кој никогаш не ме сакаше и јас која најискрено те љубев.

Не те сакам,не те мислам,не постоиш за мене

Зедов голтка од горкото кафе и повторно се излажав.

Но утре  е нов ден.

Processed with VSCOcam with t1 preset

Зборови

Чаша вино и удавени соништа

Црвено како крвта што се пролеа

Две срца искршени па залепени

Непоправливо,некои борби оставаат вечен траг.

Јас,ти,но не постои ние

Одамна сонцето не изгрева  исто.

Одамна мојот поглед не се пронаоѓа во твоите очи.

Мој си а ја држиш раката нејзина

И додека посакувам да не постоиш јас безкрајно те љубам.

Ти , ти кој ми го одзеде правото на живот сега погледни ме

Не сум истата а исто се насмевнувам

Истата сум а различно постапувам

И проклети да се ноќите кога ја прегрнуваш

И проклет да е денот што  не разделува

Проклет си ти и се што ме опколува

И Проклета да сум јас што не заборавам.

Wallpapers from http://www.FreeTanic.Com – your free wallpapers, screensavers, games, and much more

Без Тебе

Не постојам,без твојот поглед во моите мртви очи не ќе живеам.

Без твоите прсти вплеткани во моите не ќе биде убаво,без твојата насмевка и сонцето нема да изгрее.

И срцето плаче со часови додека јас учтиво ти се насмевнувам,додека сме јас и ти еден до друг,на другата страна од собата е она.Додека јас сонувам за се што би можеле,ти сонуваш за усните нејзини.

Не обидувај се,не троши зборови на моите пусти сонови.Јас сум сеуште истата иако се променив.Во моите очи нема сјај,во мојата насмевка нема среќа.Јас сум одамна жив мртовец.

Таа е младоста која ти е потребна за да опстанеш.Нејзината детска насмевка ти ја враќа надежта,нејзините зборови се како потпевнување,таа е се што јас бев некогаш.

И прегрни ја најмило мое,не грижи се за мене,моите очи не ќе пуштат солза оти мртви се уште пред ти да се појавиш.Не гледај во мојот правец,не споменувај го името мое оти не ќе издржам,само живеј,смеј се,уживај.Нејзината рака ќе ти пружи надеж,мојата само би те депримирала.Не тагувајте најдраги мој за моето срце уништено,утре јас повторно ќе бидам истата.Ќе ја подигнам главата и ќе се насмевнам.Ќе ви посакам среќа и ќе тагувам онака како што најдобро знам,сама.